Symbol chemiczny: Pt
Nazwa łacińska: Platinum
Nazwa angielska: Platinum
Pochodzenie nazwy: od hiszpańskiego słowa platina, znaczącego "małe srebro". Wartość platyny była początkowo niedoceniana, bo uważano ją za odmianę srebra.
Odkrycie: 1750 r. przez Anglika - Williama Watsona (znali ją Indianie prekolumbijscy)
Gęstość (g/cm3): 21,41
Właściwości fizyczne: metal, srebrzysty, miękki, bardzo kowalny i ciągliwy
Typowa wartościowość: 4
Stopnie utlenienia: +6, +4, +3, +2
Aktywność chemiczna: niska, reaguje po podgrzaniu z węglem, chlorem, fluorem, bromem i siarką. Nie rozpuszcza się w kwasach i zasadach.
Temperatura topnienia (0C): 1772
Temperatura wrzenia (0C): 3827
Typ przewodzenia: przewodnik
Właściwości magnetyczne: paramagnetyk
Powszechność w skorupie ziemskiej (%wag): 5 x 10-7
Powszechność w organizmie ludzkim (%wag): -
Liczba znanych izotopów: 33 w tym trwałych: 6
Zastosowanie: do wyrobu biżuterii, protez dentystycznych, tygli laboratoryjnych i powłok ochronnych (platynowanie). Rozdrobniona platyna chłonie wydajnie wodór i tlen, więc używa się jej jako katalizatora w syntezie amoniaku, cyjanowodoru i kwasu siarkowego.
|
