Symbol chemiczny: Cd
Nazwa łacińska: Cadmium
Nazwa angielska: Cadmium
Pochodzenie nazwy: od łacińskiego słowa cadmia, będącego zwyczajową nazwą węglanu cynku. Kadm został odkryty w zanieczyszczeniach towarzyszących węglanowi cynku.
Odkrycie: 1817 r. przez Niemca - Friedricha Stromeyera
Gęstość (g/cm3): 8,65
Właściwości fizyczne: metal, srebrzysty, miękki, kowalny i ciągliwy
Typowa wartościowość: 2
Stopnie utlenienia: +2
Aktywność chemiczna: średnia, reaguje po podgrzaniu z tlenem i siarką. Rozpuszcza się w kwasach.
Temperatura topnienia (0C): 321
Temperatura wrzenia (0C): 765
Typ przewodzenia: przewodnik
Właściwości magnetyczne: diamagnetyk
Powszechność w skorupie ziemskiej (%wag): 5 x 10-5
Powszechność w organizmie ludzkim (%wag): -
Liczba znanych izotopów: 32 w tym trwałych: 8
Zastosowanie: do pokrywania metali warstwą ochronną (kadmowanie), do wyrobu akumulatorów niklowo-kadmowych i stopów do lutowania. Związki kadmu stosuje się do wyrobu fotokomórek (siarczek), akumulatorów (siarczan) i jako farba malarska (siarczek - żółcień kadmowa).
|
