Symbol chemiczny: Br
Nazwa łacińska: Bromum
Nazwa angielska: Bromine
Pochodzenie nazwy: od greckiego słowa bromos, znaczącego "smród". Brom jest cieczą o ostrym zapachu.
Odkrycie: 1826 r. przez Francuza - Antoina Balarda
Gęstość (g/cm3): 3,13
Właściwości fizyczne: niemetal, lotna, czerwonobrunatna ciecz, o ostrym zapachu. Jeden z 2 pierwiastków (obok rtęci), który w temperaturze pokojowej jest cieczą.
Typowa wartościowość: 1
Stopnie utlenienia: +7, +5, +4, +1, -1
Aktywność chemiczna: wysoka, w temperaturze pokojowej reaguje z wodą, siarką, fosforem, arsenem i wieloma metalami. Po ogrzaniu reaguje z wodorem i sodem. Tworzy też nietrwałe związki z tlenem.
Temperatura topnienia (0C): -7,2
Temperatura wrzenia (0C): 58,8
Typ przewodzenia: izolator
Właściwości magnetyczne: diamagnetyk
Powszechność w skorupie ziemskiej (%wag): 0,0002
Powszechność w organizmie ludzkim (%wag): 0,0002
Liczba znanych izotopów: 25 w tym trwałych: 2
Zastosowanie: w postaci rozpuszczonej w wodzie (wody bromowej) jest silnym środkiem utleniającym. Związki bromu stosuje się jako środki uspokajające (bromek potasu), światłoczułe (bromek srebra) i przeciwstukowe (dibromoetan).
|
