Symbol chemiczny: Ni
Nazwa łacińska: Niccolum
Nazwa angielska: Nickel
Pochodzenie nazwy: od niemieckiego słowa kupfernickel, znaczącego "fałszywa miedź".
Odkrycie: 1751 r. przez Szweda - Axela Cronstedta
Gęstość (g/cm3): 8,91
Właściwości fizyczne: metal, srebrzystobiały, twardy i kowalny
Typowa wartościowość: 2
Stopnie utlenienia: +3, +2, +1
Aktywność chemiczna: średnia, reaguje z kwasami nieutleniającymi. Po ogrzaniu wchodzi w reakcje z tlenem, fluorowcami i siarką.
Temperatura topnienia (0C): 1454
Temperatura wrzenia (0C): 2920
Typ przewodzenia: przewodnik
Właściwości magnetyczne: ferromagnetyk (temperatura Curie: 357oC)
Powszechność w skorupie ziemskiej (%wag): 0,01
Powszechność w organizmie ludzkim (%wag): 0,00001
Liczba znanych izotopów: 16 w tym trwałych: 5
Zastosowanie: jako składnik stopów żaroodpornych i nierdzewnych, do wyrobu monet i narzędzi chirurgicznych, do powlekania metali warstwą ochronną. Silnie rozdrobniony - jako pochłaniacz wodoru w procesie utwardzania tłuszczów.
|
